1015-1016

[21-22 Jan 2012]

(...)

(...)
Zdaje się, że ma jakiś plan.
Wkracza między regały i bezwzględnie realizuje.
Niczego nie wrzuca do koszyka bez zastanowienia.
Mieszanka miętowa, czy wściekle różowe pianki?
Miętowa.
Powrót po jedną piankę.
Chwila zastanowienia.
Dorzuca jeszcze dwie.
Puszka tuńczyka.
Dwie puszki?
Najwidoczniej przesada.
Odkłada jedną.
Wraca po wściekłą piankę.
(Obiad będzie z tego gotować, czy co?)
W drodze do mrożonek wrzuca paczkę ciastek.
Cofa się, odkłada, sięga po inne.
Miętowe.
(Przypadek, czy wszystko z mięty leży na dolnych półkach?)
Szarpie się z drzwiami szafy chłodniczej.
Wygrywa szafa.
Zmusza obcego do otworzenia szafy.
Któżby jej odmówił?
Pobiera worek stekowo-piwnych placków.
Zamyka szafę.
Do diaska! Mogła przecież jeszcze.
Kolejny przechodzień kolaboruje.
Pizza do koszyka.
Dorzuciłaby patelnię, ale nie może wyciągnąć tej z dołu.
Zamiast patelni biografia i kryminał.
I jeszcze kilka książek...
I paczka czekoladowych pastylek.
Wkraczamy.
Dynia zaciekle broni nienaruszalności swoich zakupów.
Nakrywa wózek ciałem.
Ciało – dwanaście kilogramów masy i kilka ton uporu.
Zapuszcza syrenę.
Nooooooooooołłłłłłłłł!
- Kaczka, spadamy. – rzecze Norweski, któremu nerwowo zaczyna latać powieka. -  Zaraz ktoś nas oskarży, że kradniemy cudze dziecko!
Odwrót.
W nogi.
Z godnością.
Za nami biegnie zaryczany, buraczany z wściekłości hobbit w kożuchu.
Za hobbitem ciągnie się zielony wózek i zbliżony kolorem glut.
Hobbit drze się Noooooooołłłłłłłł!
Akustyczna fala unosi dach sklepu.
Paczki spadają z półek.
Społeczeństwo wciska w ściany.
Czas na popcorn.

(...)

©kaczka