1175-1179

[25-29 Jan 2013]

(...)
Rubenito z wywczasów powrócił w wersji Złotousty.
(Jeszcze Bardziej Złotousty, choć wydawało się, że już bardziej się po prostu nie da.)
Rubenito składa zdania po tysiąckroć złożone. Od niechcenia używa homeryckich porównań.  Żongluje hiperbolami. Znaki interpunkcyjne stawia we właściwych miejscach. Odróżnia synekdochę od synekury, pleonazm od plejstocenu i aparycję od apopleksji.
Względem figur stylistycznych jest jak Torvill i Dean tyle, że na tafli retoryki.
Demostenes ... jego mać... w lakierkach czerwonych.
Na nic mu to.
- Proszę, Dyniu – zagaił Rubenito stając w drzwiach w miniony piątek – w tej oto kolorowej torebce masz śliczny prezencik od mojej abueli, a teraz bądź uprzejma bez zwłoki podzielić się ze mną swoją sklepową, różową kasą.
A Dynia mu na to:
- Nołp.
(Jedna ręka wbita w kasę, druga – nie bez trudu -  wciska na głowę prezencik – gustowną  hecho a mano czapkę z kwiatkiem.)
- Dyniu, należy się dzielić zabawkami, gdyż, jak mi powiedziała babunia, tak właśnie robią grzeczne dzieci. Jeśli się nie podzielisz, będzie mi bardzo smutno.
- Nołp.
- Dyniu, jeśli się nie podzielisz, zacznę cię łaskotać i zsikasz się w majtki.
- Nołp.
- Dyniu, MUSISZ się podzielić!
- Nołp.
- Dyniu, dostałaś prezencik, dawaj kasę!!!
- Nołp.
(Jedna ręka wydusza soki z kasy, druga podtrzymuje prezencik)
- DAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAWAJ!
- NOŁŁŁŁŁŁŁŁŁŁŁŁŁŁŁŁŁŁŁŁŁŁŁŁŁŁŁŁŁŁŁŁŁŁŁŁŁŁŁŁŁŁŁŁP!
... i zwarli się w sparingu.

(...)
Oddelegowany do sprzątania łazienki Norweski (zlituj się, goście jadą!) postawił zabić nie tylko bakterie, ale również receptory węchowe.
Swoje. Moje. Nasze. Ich. Całej dzielnicy.
W tym celu sporządził Putz-mieszankę wszystkiego, co miał pod ręką.
A był to prawdopodobnie chlor sypany w atomach prosto z pudełka wymieszany z większą ilością chloru  w atomach prosto z pudełka.
Goście uprzejmie twierdzili, że nic nie czują.
Najpierw podejrzewałam, że twierdzili z uprzejmości.
Po zastanowieniu, dochodzę do wniosku, że mogli nie mijać się z prawdą.
Dla jakiegolwiek czucia ta dawka chloru była śmiertelną.

(...)
Za sprawą gości dom wypełniły królewienki.
Pech, że outfitów i insygniów władzy (tych ostatnich reprezentowanych przez jedną parę różowych szpilek w rozmiarze 3+) było mniej niż aspirantek do roli.
To musiało doprowadzić do serii zamachów stanu.
(MAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAJN! SZUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUU!)Pomyślałby, pojadą pretendentki i uzurpatorki, spłynie ukojenie na przywiązanego do różowych dóbr materialnych kurdupla.
A gdzieżby!
Szpilki w rozmiarze 3+ są przezbogówzesłane wyłącznie, gdy występuje na nie zbiorowy popyt.
Kurdupel chodzi po domu, szuka królewienek, spodziewa się, że wyskoczą z szafy albo wyjdą spod pierzyny, pusto w szafie, pusto w piernatach,  łapy bezradnie kurdupel rozkłada, ciężko wzdycha.
My też chodzimy po domu i ciężko wzdychamy.
Ani z kim w kulki zagrać, ani pod cykl Krebsa wypić.
Bu.

(...)
Do ochronki najwyraźniej ostatecznie dotarło, że prędzej ducha odda ten żółw, którego grzbiet podtrzymuje świat, niźli Dynia przestanie liczyć w systemie dwójkowym.
Dotarło.
Z dostępnych artes liberales Ochronka postawiła tedy na muzykę.
Od tygodnia błąka się po domu Pavarotti i produkuje szlagier ‘twinkle twinkle little star’.
W interpretacji Pavarottiego w spódnicy tutu:  ‘LISTERSTAR’.
Listerstar zastępuje całą lirykę, całe szesnaście zwrotek z refrenem.
Przy tym zawsze - niestety- jest miejsce na dodatkową zwrotkę.

(...)
Stadtführer.

©kaczka