[298]

[17 Sep 2016]

(...)
Oczywiście (!) skleiliśmy również tutkę dla Biskwita.
Tę za 14,99.
Nie możemy przecież ryzykować, by Biskwit swoim rozczarowaniem storpedował dziś uroczystość rozpoczęcia.
Żeby roztrącił tłum, wyszedł na środek, wyrwał Dyrekcji mikrofon i publicznie powiedział, co o nas myśli.
Rzecz jasna, wyeliminowaliśmy wyłącznie jeden z nieprzeliczonych, możliwych pretekstów do skandalu.
Jest tyle opcji. Można przyczepić się do jakości wsadu, rozmiaru tutki, albo oszczędności na brokacie.
A nawet do tego, że jelonek krzywo z niej patrzy.
Jelonka złożył z sześćdziesięciu jeden elementów Norweski.
A właściwie elementów było szesćdziesiąt, bo producent nas haniebnie oszukał.
W paczce zabrakło ogona dla bydlęcia!
Z radością powierzyłam w ręce Norweskiego zadania precyzyjne, gdyż było to zaraz po wywiadówce, na której dotarło do mnie, że oto dziecko spędza o wiele mniej czasu w szkole niż w przedszkolu.
Że chodzi tam na jakieś nędzne nanosekundy.
Że właściwie, gdy je odprowadzę i wrócę do domu, to już muszę poń wracać.
I że może po prostu łatwiej, jeśli sobie pod tą szkołą będę stała i nawet nieszczególnie zmarznę.
Toteż zdawszy sobie sprawę, że nabito mnie w duży balon, upijałam się na smutno, a to nie sprzyja składaniu facjaty jelonka tak, by nie stanowiła hołdu malarzom surrealistom.
Nadludzkim wysiłkiem skonsolidowałam jedynie muchomorom nóżki z kapeluszami, a cały wysiłek włożyłam na wyklejanie wnętrza tutki różową krepiną strzyżoną w ząbek.
Ponieważ klej chwytał niespiesznie, ściskałam tutkę w garści i denerwowałam Norweskiego okrzykami: ‘Patrz! Jamochłon!’, gdyż w samej rzeczy, nawet przy minimum dobrej woli, a już na pewno przy wystarczającej ilości oparów kleju i destylatu, tutka z krepiną wyglądała jak wyrwana z rafy koralowej.
Niestety, wiatry wyprodukowane przez jamochłona zdmuchnęły ze stołu sześćdziesiąt precyzyjnie poukładanych, czekających na sklejenie, kawałków jeleniny.
Po reakcji Norweskiego mogę dość odważnie wnioskować, że wspólne klejenie tutek nie zbliża ludzi.

(...)

Może to przypadek, ale wygląda na to, że Pippi Pończoszanka została patronką szkolnej inicjacji.

©kaczka