1196-1197

[5-6 Mar 2013]

(...)
W opowieściach o czarach i czarnoksiężnikach, dytkach, szamanach i złym oku przodowała jak dotąd jedna z Bawarskich cioteczek.
Ta, która pracuje na etacie w klinice położniczej w interiorze, w Mozambiku.
Od wczoraj i ja mam co wtrącić między miską szpecli, a Apfelstrudlem.
- Kaczko – przystąpiła do mnie, skarbczyka macierzyńskiego doświadczenia, Matka Polka na uchodźstwie, rocznik 1988, szósty miesiąc ciąży, pochodzenie: miasto wojewódzkie i, to w sumie kluczowe dla suspensu, z dyplomem ukończenia studiów wyższych o profilu chem-biol  – kaczko, czy ja mogę odmówić, jeśli położna każe mi wyjść z dzieckiem na spacer zaraz po porodzie?
- A czemu to akurat ten detal trapi cię najbardziej? – zapytałam i natychmiast tego pożałowałam.
- ... bo przez dziewięć dni po porodzie dziecko jest wrażliwe na uroki!
Pozostaję pod wrażeniem.
Rzekłabym nawet, urokiem.
Potomkowi ofiarujemy czterdzieści metrów czerwonej wstążeczki i wieniec z czosnku.

(...)
Zadzwonił do mnie anglikański zakład wychowawczy.
Ponieważ wedle algorytmów jestem ostatnią instancją, do której ma się uciekać w chwili najkosmiczniejszego kryzysu  trochę świat mi się skończył, trochę przestałam oddychać, trochę umarłam.
- ... ach, bo Dynia była dziś taka nieswoja, mizerniutka, leżała na poduszkach, nie chciała się bawić, nie chciała z nami rozmawiać, małżonek już ją odebrał i odwiózł do domu...
Do domu.
W domu podejmujemy akuratnie Hauptcioteczkę znaną z tego, że jej bagaż podręczny składa się głównie z żelatyny przerobionej na Haribo.
Wydaje się, że Dynia potajemnie ukończyła korespondencyjny kurs taktyki i strategii wojennej, jednak nie z wynikiem celującym.
Jak podają źródła, nieswoja, zmizerniała Dynia wyskoczyła z samochodu jak springbok i wbiegła do domu z okrzykiem:
- OOOOOMA! HARIBO???!!! MEHR???!
Zjadła kilogram i znów była sobą.

©kaczka