1993-1196

[26-28 Jul 2012]

(...)
W sprawie kapsułek.
Dzwonię tydzień temu pod ten specjalny numer telefonu, gdzie obstalowuje się chronicznie zażywane lekarstwa.
Taka innowacja.
Dzwonić należy między trzecią a piątą.
Bez znaczenia, bo wiecznie zajęte.
Po trzech dniach się poddałam, wykręcam do recepcjonistki.
Recepcjonistka w skowronkach, że już, natychmiast, załatwia mi od ręki.
(Powinnam się zaniepokoić tą spolegliwością, a wzięłam za dobrą monetę!)
Pytam, czy kapsułki mam odebrać w aptece?
Fkors!
Czy byłaby uprzejma poprosić wystawiającego, aby tym razem nie zabrakło mi dwunastu dni w zestawie?
Fkors!
(Powinnam się zaniepokoić, naprawdę powinnam, a ja, dufus wioskowy, za dobrą monetę!)
Dziś w aptece.
Jaka recepta? Jakie kapsułki?
Nie ma.
Ani recepty, ani kapsułek, ani śladu w centralnym systemie.
Może niech idę szukać u recepcjonistki.
Dwa metry od kontuaru.
Może poszłam.
Recepta leży na biurku, wnioskując po śladach świetnie sprawdza się jako śniadaniowa serwetka.
Dystans dwóch metrów pokonuje od dziesięciu dni.
Niosę receptę zapanierowaną w okruszkach, pytam, na kiedy, nie na dziś przecież, w końcu wyżarłam to, co było w okolicy, więc teraz pora na hurtownie w Midlandach i co ja z tą receptą robiłam, że upstrzona olimpijskimi kółkami w kolorze kawy?
Luz.
Pytam, czy tym razem wystarczy na miesiąc?
Nie wystarczy.
Rodzinna napisała słownie dwadzieścia osiem kapsułek i tyle mi odliczą.
Nawet jeśli są różnej mocy?
Nawet, bo co oni mogą.
Luz. Zen. Pokój, miłość, melisa.
... skoro zarządzeniem systemu receptę mogę odnawić dopiero po upływie trzydziestu dni, czy mogą mi polecić jakieś rozwiązanie satysfakcjonujące obie strony.
Czyli, żeby oni nie musieli dorzucać dodatkowego pudełka, a ja żebym dostała swoje trzydzieści kapsułek.
No, bo w kraju Harrego Pottera nie powinno chyba stanowić...
Nie mogą, bo co oni mogą.
...
W kontekście tej historii olimpijskie fajerwerki i neony na cześć NHSu uważam za odrobinę przesadzone.
Chyba, że uznamy, że pielęgniarki w strojach Florencji Nightingale tańczące kankana na olimpijskim stadionie są obrazem teraźniejszej służby zdrowia, nie zaś echem odległej przeszłości.


©kaczka