Tyrmand dokończony

[9 Jul 2016]

(...)
Czerwiec  - miesiącem Dyni.
Niekończący się festiwal obchodów głównych i imprez towarzyszących.
Kindergale i kurduplorauty.
Haribo zamiast kawioru. Drinki sączone przez słomki zatknięte w szczerbach. Dinozaury z kurczaków odgrzewane w mikrofalówkach. Splendor papierowej zastawy. 
Ktoś komuś wraził plastikowy widelec w brew.
Ktoś wlazł na drzewo i nie wie jak zejść.
Maksencjusz się zgubił w zagrodzie koczkodanów (przyjęły jak swego!)
Gwendolina leży w pyle drogi i krzyczy, żeby zamówić jej autobus.
Arystydes udaje Greka.
Uczulony na orzechy Pierdoliusz wyżera migdały papudze.
Biskwit daje w dziób Pierdoliuszowi i nadziewa kakadu migdałami. Również przez dziób.
(Kakadu nie nadąża przełykać.)
Pod stołem Wolfgang  krzyżuje dynamity i Messerschmitty.
Na stole womity.
Przez dantejską scenę przebiega zygzakiem orszak ślubny. To Dynia po raz dwudziesty czwarty wychodzi za Łukaszka. Z racji oszczędnych rozmiarów, małżonek szarpany przez Dynię za rękę, pokonuje dystans do ołtarza horyzontalnie, unosząc się nad ziemią.
Ofelia idzie do klasztoru. Eurydyka tańczy.
(Kakadu krztusi się migdałem, doznaje wytrzeszczu, chwyta się za gardło, widzi tunel, w tunelu światło. W tym świetle pojawia się Darwin kiwa nań ręką i syczy 'Dziesięć lat w zoologu i żadnej adaptacji, głupcze?'
Kakadu w przedśmiertnym akcie desperacji chwyta bio przekąskę – łodygę selera nadziewaną hummusem i rodzynkami – i wali się nią po plecach. Migdał wystrzeliwuje z ptasiego gardła, Pierdoliusz  zdeterminowany w swym dążeniu do samounicestwienia  próbuje ten migdał zjeść z podłogi,  Biskwit otwiera kolejną paczkę orzechów...)
Hajlajf.

Toteż, sami Państwo rozumieją, nieszczególnie była okazja, by pochylić się nad faktem, że w czerwcu nakładem wydawnictwa MG ukazał się najnowszy Tyrmand w twardych, praktycznych, lakierowanych okładkach.
Dostępny już nawet na amazon.com!
Trzysta sześćdziesiąt stron i własny numer ISBN.
Drukowany owoc konkursu rozstrzygniętego w grudniu 2015.
Połowę tego Tyrmanda napisał sam Leopold.
Połowę pozostałej połowy Monika Dyrlica, czyli Skorpion z rosołu.
Resztę – tadam! – kaczka.
Myślę, że całkiem nieźle nam wyszło.
Sprawdźcie sami.

Wędrówki i myśli porucznika Stukułki. Powieść dokończona.

 
Już w księgarniach.

(Wydawnictwo nie przewiduje tournee autorek po kraju, żadnych występów na jarmarkach, kiermaszach i arenach cyrkowych, żadnych wieczorków literackich z gitarą, świeczką i w rozciągniętym swetrze poety, ani tym bardziej akademii ku naszej utraconej czci, ale w wypadku, gdyby komuś szalenie zależało na autografach to wie, gdzie nas szukać!)

>>> FANPAGE tędy
(Można się tam wyrażać. Również na nasz temat.)

©kaczka