[11]

[3 Dec 2013]

(...)
Podobno placówka obiad serwuje w postaci samoobsługowego bufetu.
Nie krytykuję, acz.
Wczoraj Dynia pobrała trzy dokładki bio-eko-organicznych klusek z niezmodyfikowanym genetycznie serem.
Dziś trzy razy przystawki w postaci wolnej od pestycydów sałaty i cztery razy wolno wypasające się na alpejskich łąkach danie główne.
(Drwię tylko trochę, bo tak naprawdę jestem szalenie wdzięczna, że ktoś wreszcie wyjął mi z rąk tę warząchew.)
‘CZTERY RAZY! A to dopiero wtorek!’ -  o czym na stronie poinformowała mnie nieco zdumiona obsługa.
Zaczną wydzielać, czy podniosą czesne?
Wątpliwości na temat wyboru placówki trapią mnie nadal.
Odkąd odbieram Dynię o rytualnej porze, pośród innych rodziców, orientuję się powoli w strukturach demograficznych placówki, a głównie w tym, że najsłuszniej winnam dziecku chyba jednak zacząć czytać ‘Zbrodnię i karę’ w oryginale.
Zda się, że wśród tutejszej, dosadnej rosyjskiej emigracji nastała (trwa?) moda na tę placówkę.
(‘Ty nie govori po russki!’  - scenicznym szeptem strofują matki swoje rebionki pod znaczkiem z żabką lub kotkiem.)
Na razie Dynia nie zażądała jeszcze zawieszenia na szyi Chrystusa Pantokratora na złotym łańcuchu, obleczenia w kołnierz z syberyjskich soboli, ani by ją podrzucać na miejsce jaguarem.
Jeszcze.
Ale lada chwila może zacząć dostrzegać, że dojeżdża proletariackim tramwajem.

©kaczka