1050

[22 Feb 2012]

(...)

Planowaliśmy dzień wolny od pracy i dziecka, ale skoro dziecko w kropki... cóż, towarzyszyło nam w roli przyzwoitki.
Planowaliśmy przedpołudniowy seans w kinie.
Ale skoro dziecko w kropki... zresztą, co można obejrzeć przed południem?
Kermita, Buzza i jelonka Bambi.
Skoro z nami dziecko w kropki to przynajmniej odbiliśmy dziecku buty.
Do tej pory jedyną świątynią Dyni był dział deli w supermarkecie. Można ją było tam spotkać, gdy modliła się pod ladą chłodniczą. Od dziś nową świątynią jest sklep z obuwiem.
- SZUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUS! – krzyczała Dynia przymierzając WSZYSTKO i plądrując misternie zaaranżowaną ekspozycję.
Wynieśliśmy ze sklepu jedną parę i omalże siedemnaście parasolek z Peppą Pig.
Danie obiadowe Dynia przebrała z zacięciem Kopciuszka.
Wyjadła makaron kolanka, wyjadła groszek, wyciągnęła brokuły na margines talerza.
Sama.
... bo oto Dynia je sama i łyżką, i widelcem, i możemy jej nagwizdać...
Deserem mieli się podzielić i Norweski fatalnie na tym wyszedł.
Nie docenił przeciwnika.
Gdy on się delektował, Dynia młóciła.
Nawet się nie obejrzał.
Kupionego spod lady kostiumu tygrysa bengalskiego (... i uprasza się zaproszonych gości, by przybyli – kurza twarz! - w strojach zwierzątek... Chryste Panie, potrzebujemy kostiumu zwierzątka na sobotę!) z sobie tylko znanych powodów Dynia nie chce wdziać.
- Pójdziesz goła! – straszę.
- Noł!
- Wdziejesz tygrysa?
- Noł!
Impas.

(...)
- Poczytać ci?
- Noł!

©kaczka