[310]

[8 Nov 2016]

(...)
Podobno są ludzie, którzy wierzą, że gdy się człowiek mocno skupi to może sobie skręcać i rozkręcać własne DNA (!), a  przy odpowiedniej dawce determinacji to nawet robić zeń gobeliny i makramy. Gotowa byłam polemizować, ale po dzisiejszym bukiecie informacji ze szkoły poczułam, że mam ochotę sama sobie to DNA rozwinąć, zwinąć i zapalić zeń skręta. Mogłabym to zrobić z suszonych liści, ale traf chciał, że cały ususz w ilości ponad dwustu sztuk (Biskwit się zaangażował w odrabianie zadanie domowego) Dynia dziś zabrała do szkoły.
W pierwszym liście od Dyrekcji stoi, że powinnam wyskoczyć z nadwyżek wypchanych, pluszowych misiów na kiermasz pod wezwaniem świętego Marcina. Zdobyte ze sprzedaży misiów fundusze mają wspomóc młodzież w ubogiej afrykańskiej wiosce.
W drugim liście, naszpani domaga się ode mnie, abym wyskoczyła z pięciu ojro, jednego ceramicznego kubka podpisanego imieniem i nazwiskiem oraz żebym kopsnęła się po wodę pitną do rzeki.
To ja pytam, czy my aby nie jesteśmy bardziej potrzebujący niż ta afrykańska wioska skoro i pięć ojro, i porcelana, i jeszcze weźże, leć z bukłakami do źródełka!
Trzecią informację Dynia przekazała ustnie. Była to odezwa pani od religii.
(Odkąd Dynia przyniosła z lekcji religii historię Jonasza, która stanowiła fuzję przygód Indiany Jonesa i Pana Maluśkiewicza z elementami zatopienia Atlantydy, a rybą, jak się okazało, i tak sterował Noe, uważam, że to przedmiot o największym potencjale [1].)
Otóż w swojej odezwie, pani od religii poprosiła, żeby każde dziecko przyniosło jedną (!) białą prostokątną, naklejkę adresową. Nazatydzień. Będą podpisywać książki lub biblie.
Imponuje mi wiara pani od religii w długoterminową pamięć sześcio- i siedmiolatków.
Natomiast fakt, że szkoły nie stać na jeden arkusz naklejek adresowych jest dla mnie wyraźnym dowodem, że bardziej potrzebujemy kasy za te miśki, niźli cała afrykańska szkoła.
Albowiem, na zdjęciach na okolicznościowej gazetce szkolnej 'Pomóżmy kolegom z Afryki!' (czcionka Comic Sans), afrykańskie dziateczki mają zeszyty w okładkach i... Z NAKLEJKAMI!


[1]
- Dyniu, tak z ciekawości, czy pani od religii wyjaśniła dlaczego Jonasz zamieszkał w wielorybie?
-  yyyyyy... no po to, żebyśmy mogli to narysować!
(Mówiłam, że jest potencjał.)

(...)
Here comes the bride! 

 
Tak Dynia wizualizuje sobie swój ożenek z Łukaszkiem.
Wydaje się, że do tego ożenku Łukaszek przystąpi w garniturku pierwszokomunijnym.

©kaczka