[207]

[23 Sep 2015]

(...)
Powróciły dzieciny pełne wrażeń.
Wrażenia te nie mają żadnych znaków szczególnych wskazujących, że pochodzą z Norwegii, żadnych nawiązań do fiordów, wodospadów, dzikich kaczek, bielszych nocy, czy zórz polarnych.
(Krzyk, wiadomo, ten jest zawsze, więc się nie liczy.)
Wrażenia z podróży obejmują wyłudzone od tubylców lizaki (Bergen), domek dla lalek nadrealistycznych rozmiarów (Bergen), zepsuty zamek (Bergen) oraz kolejkę po bilety (Flam).
Takoż i wróciły, niby takie same, a jednak inne.
Ta inność przykłada się szczególnie do Biskwita, który wyjechał pucułowatym niemowlęciem, a po tygodniu wrócił miniaturową dziewczynką w różowych trzewikach.
Podczas wyprawy, gdy Dynia darła szaty nad lingwistyczną rozrzutnością planety, Biskwit zakasał rękawy i w trymiga, przyswoił najpotrzebniejszy, norweski wokabularz.
Konkretnie, zastąpił wystawne i bizantyjskie ‘nijeeeeeee!’ lakonicznym, dość szorstkim dla ucha ‘nei!’.
Wróciwszy, dziewczątka w ciągu kwadransa zdekompletowały skarpety, rozsypały kredki, pomieszały godzinami oddzielane przeze mnie z popiołu plejmobile, ogryzły im peruczki, zaścieliły podłogi papierkami po cukierkach, zdemolowały regał z książkami, czyli – według polakierowanych magazynów wnętrzarskich - nadały przestrzeni indywidualny charakter i zaaranżowały weń niepowtarzalną atmosferę (!).
Dobrze, że zostały mi zdjęcia.

(...)

ACHTUNG!

Lokowanie krawca! 

Najdziksze spódnicze fantazje zrealizowało dla nas 

bajecznie cierpliwe i utalentowane

zwidokiemna.

©kaczka