[160]

[10 Apr 2015]

(...)
Dzieciny wróciły z Północy wypchane po brzegi wielkanocnym, czekoladowym asortymentem.
Mobilna jednostka specjalna do spraw wykrywania i oczyszczania terenu z jaj zawijanych w sreberka.
Oprócz kilogramów jaj pochowanych w zakamarkach ekwipażu tak, jakby pakowała je wiewiórka z zaawansowaną demencją, dzieciny przywiozły też katar.
To potwierdza przypuszczenie, że katar to nie jednostka chorobowa, ale styl życia.
Markuję jakieś działania względem tego kataru. Okadzam, nacieram, wkrapiam. Szczerze? Czynię to bez przekonania.
Okadzę, natrę, wkropię, a dzieci mi pójdą znów między ludzi i przyniosą katar w wersji  XP Professional Ultimate Premium?
Warto się pocić?
Biskwit - oceniam po parszywej melancholii  i strudze śliny jaką pozostawia za sobą -  staje w zawodach o laur przodownika w wyżynaniu. To zła wiadomość dla trąbek słuchowych sąsiadów z dołu, na których to zaciskają się czwórki (tudzież piątki, bo kto sprawdzi?) Biskwita i jedynki dziecka z piwnicy. Sąsiedzi z dołu przechodzą ząbkowanie w wersji  dolby stereo.
Kilka dni temu, nocą, zastałam matkę piwnicznego dziecka siedzącą z umęczonym potomkiem na krawężniku przed domem. Ja nie mówię po niemiecku, ona nie mówi po niemiecku, ale obłęd indukowany dziecięcym rykiem stanowi uniwersalny język. Przytuliłam ją spontanicznie, ona przytuliła mnie. Poklepałyśmy się po łopatkach, że niby obie wierzymy, że przetrwamy i mleczne i stałe.
My może tak, ale kolekcja kryształów z Murano sąsiadów z dołu jest w niebezpieczeństwie.

(...)
Menu okołowielkanocne przygotowane przez Bebe składało się głównie z barszczu, bigosu i pierogów.
Barszcz imitował barszcz tak udanie, że pewien Niemiec z matkipolki dawał Norweskiemu głowę w zastaw, że identyczny gotowała jego babka z Opola.
Bigos był z bakłażanem, ale na słowiańskiej kapuście i odrestaurowanym podgrzybku.
Bez boczku, ale z polską parówkową.
Pierogi były wegetariańskie, ale dla odmiany z boczkiem.
Nie ruskie, ale z rosyjską soczewicą.
I zaplatane irlandzką ręką w kornwalijski pieróg.
Cornish meets Polnisch!

(...)
Nagłe zainteresowanie Dyni sztuką ikebany ujawniło brak flakonów, wazonów i donic.
Ukryty w kwieciu morderczy pająk ma podkreślać rodzinny charakter świąt.
Albo nie.

 ©kaczka