ROBOTKA 2011

[21/06/2012]

Za dziewięć dni pewna panna kończy lat trzydzieści.

Na pewno ucieszy się z każdej kartki z życzeniami.

Najlepiej takiej z bananami :-)

Koordynaty tu:

Dom Pomocy Społecznej dla Dzieci w Niegowie
Rodzinka II

dla Halinki
Wierzbowa 4
07-230 ZABRODZIE

[25/01/2012]

Najświeższe.
Opiekunowie wzruszeni mówią, że prezenty przepiękne, a kartki... kartki pisane sercem.
Radości nie sposób opisać.
Panny Dwójczanki opowiadające w słuchawkę telefonu o kartkach i paczkach na bezdechu, zapowietrzone z przejęcia. [Jadzia załamana: ‘bo przecież tyle listów! tyle! a teraz  trzeba odpisać’. Maryla: ‘już przestań Jadzia, odpiszemy!’]
Adam z hangarem samolotów, Agata i Malwina w nowej biżuterii, Maryla w apaszkach,  Jasiek w nowych muchach, chlewik Michała, zabawki Wiktorii, kosmetyczno-odzieżowa hurtownia dla Elegantek.
Rozdzielanie trwało podobno trzy dni.
Radość ze świnek, radość z pistoletów (aż trzy!), radość z samolotów, radość z płyt z muzyką (te angielskie też dotarły), radość z korali, gatek, spinek, układanek... pisk, niekontrolowane emocje, gwar, wrzawa, niecierpliwość, wyczekiwanie, czy, aby na pewno i do mnie ktoś napisał, czy dla mnie też jest...
Jest.
Było.
Było dla każdego.
Nikomu nie zabrakło.
Wiedzą, że mają Przyjaciół.
Spora odpowiedzialność, bo od teraz już zawsze będa czekać.

Odpowiadając na najczęściej zadawane pytania:
Nie ma w Niegowie Zajączka na etacie, prezenty to przywilej Mikołaja. Nie traćmy jednak ducha, bo świąteczne, Wielkanocne życzenia w każdej ilości.
Ja w nasze włożę czekoladowe jajo.
:-)
_____________________________________________________________

Zdjęcia! Zdjęcia! Zdjęcia!

Jak Wam dziękować?
Żadne słowa nie oddadzą...


... za rok też piszemy, co? ;-)

***

REKLAMA NA FB klik kilk (dzięki! tuptup)

REKLAMUJĄ: klik, klik, klik, klik, klik, klik, klik, klik, klik, klik, klik, klik, klik, klik, klik (dzięki! dzięki!)


*** UWAGA UWAGA*** 
13/12/2011 Są braki w życzeniach dla Szóstkowiczów.
13/12/2011 Wielkie wydarzenie – Maryla, Basia, Asia P. (IV), Agata i Malwina odwiedziły salon kosmetyczny i mają kolczyki!
14/12/2011 Słowo o Michale (VI). Fatalne niedopatrzenie. Jak mogłam nie wspomnieć o Michale!
Świnki! Prosięta! Michał tak je kocha, że odmówił partycypowania w życiu wiecznym, jeśli po tamtej stronie nie będzie chlewika z inwentarzem. Kartka ze świątecznym prosięciem? 
15/12/2011 Na stronie nowe zdjęcia! 
19/12/2011 Z ostatniej chwili: P.T. Listonoszka z Niegowa nosi! i donosi, że powoli czuje te Święta w torbie i kręgosłupie! Już dla każdego jest po kartce, a dla niektórych po dwie, trzy...
A kaczka za kulisami zachwyca się pomysłami i szczodrością Ślących... 
20/12/11 W komentarzach poniżej Karo zdaje naoczną relację z dzisiejszej wizyty dyplomatycznej w Niegowie. Są paczki, są listy, listonosz nosi, Marcin kradnie serca! 
22/11/11  

Dobrych Świąt, Drodzy, Wielcy Sercem Nadawcy! 

Życzenia i podarki wciąż spływają. 

Zostaną rozdane, otworzone, odczytane w niedzielę.
Sprawozdanie z otwierania i czytania obowiązkowo nastąpi!
Zaglądajcie na stronę Niegowiaków!

30/11/11 Wiadomo, to nie kwestia bicia rekordów, ale ilość listów, kartek, paczek i paczuszek nadesłanych w tym roku zmiotła podobno ubiegłoroczne statystyki!
Brak jeszcze materiału fotograficznego, udokumentowanej radości Niegowiaków (otwieranie i czytanie przesunięto nieco w czasie, by dać szansę nadal spływającym życzeniom!), ale już wiadomo, że to dziewczyny z Rodzinki Drugiej najbardziej zasypała lawina życzeń. Podwójna to radość, bo nie dość, że to – nie da sie ukryć – moje/nasze tu panny ulubienice i faworytki, to jeszcze ta życzeniowa przewaga musi być dowodem, że w wyniku ubiegłorocznej edycji Robótki mają już one swoich oddanych przyjaciół. A oto przecież chodziło!
Robótka będzie wracać, choć, wierzę,  pewnego dnia okaże się zupełnie zbyteczna. Każdy z Niegowiaków znajdzie swojego przyjaciela/przyjaciół i wymiana dobra i radości odbywać się będzie poza zasięgiem sieci.
Kiełkują na marginesie pomysły Dobro Czyńcom... zatem kciuki zaplecione w precel, aby się przyjęły i przetrwały.
I ja niecierpliwie czekam na zdjęcia!
I nieśmiało proszę, pamiętajcie o tych Dzieciakach-Starszakach w nadchodzącym roku. Kartką z wakacji, kartką imieninową, kartką wielkanocną, kartką bez okazji...
Niech czują się akceptowani, a ich radość niech w Was bumerangiem!
Do siego!


Dobro Czyńcy,

Przeszli, Bieżący i Przyszli,

Finał ubiegłorocznej Robótki przekroczył najśmielsze oczekiwania. Dziewczęta z Rodzinki Drugiej z Domu Pomocy Społecznej w Niegowie

ciągle jeszcze łapią się za głowy, wspominają, opowiadają, i wyciągają świąteczne, mocno 'zaczytane' kartki z szuflad, szafek i spod poduszek (sprawdziłam osobiście). Nadal każda z nich się upiera, że dostała najwięcej.

Wzruszające są echa tej radości i dobroci. Widziałam te świąteczne życzenia, piękne listy, podarunki. Niektórzy kontynuują to pisanie, pamiętają o urodzinach konkretnych dziewcząt, dzielą się z nimi swoimi radościami i smutkami, ślą zdjęcia, opowiadają o sobie. Przyjęli dziewczyny jak swoje. Podarowali cząstkę rodzinnego ciepła. Jak tu się nie wzruszać… Kartek było tak wiele, że dziewczęta spędziły całe świąteczne popołudnie na wspólnym czytaniu życzeń i otwieraniu prezentów. Kartki i prezenty przychodziły jeszcze długo po świętach.

Wiele osób pytało rok temu, dlaczego tylko jedna rodzinka, czemu nie objąć Robótką wszystkich mieszkańców domu w Niegowie? Gdy wystosowałam swój apel do najbliższych znajomych i przyjaciół, nie przypuszczałam, że znajdę wystarczającą ilość nadawców dla piętnastu panien z Rodzinki Drugiej, stąd i skupiłam się wyłącznie na nich. Je zresztą najlepiej znałam, z nimi od lat najpierw ja, teraz moja rodzina czuje się zaprzyjaźniona. Sukces ubiegłorocznego apelu (dzięki Wawrzyńcze za reklamę! Szacun!) pozwala mieć nadzieję, że można Robótką (zapewne ku rozpaczy miejscowego urzędu pocztowego) objąć wszystkich mieszkańców DPSu w Niegowie. W porozumieniu z opiekunami wytypowano zatem pięćdziesięcioosobową grupkę odbiorców. I dziewczęta i chłopaki w różnym wieku i o różnym stopniu intelektualnej i fizycznej niepełnosprawności.

Jaki jest cel tego masowego słania?

Mimo wszelkich starań najlepszy nawet dom pomocy społecznej nie zastąpi mieszkańcom rodziny. Wielu z nich, nie ma już nikogo, kto mógłby lub chciałby o nich pamiętać. Ta potrzeba bycia pamiętanym, dostrzeżonym, bycia dla kogoś ważnym odzywa się szczególnie przed Wigilią. Nie wiem, czy my zdrowi, możemy to sobie wyobrazić, ogarnąć doniosłość wydarzenia. Ktoś po czterdziestu, pięćdziesieciu latach pierwszy raz w życiu dostaje list z jego imieniem na kopercie... A co dopiero, gdy tych listów jest więcej niż jeden...

Co zrobić?

Wysłać pocztą świąteczne życzenia do konkretnej osoby.

Adresy dla ułatwienia znajdują się w załączonym PLIKU (albo na dole strony) . Ten plik trochę podstępnie, bo można (a nawet trzeba) go wydrukować i porozdawać pozostałe adresy swoim przyjaciołom, znajomym, kolegom z pracy, z biura, ze szkoły, uczelni, sąsiadom, etc. i ich namówić do pisania. Niech ślą!

Wiele osób się sumituje, że jak to tak słać do nieznanej osoby, cóż jej z tego przyjdzie, że dostanie takie życzenia skoro nawet czytać nie umie, co napisać, skoro się nie zna... Napisać z serca, w prostych slowach? Napisać o sobie? Dołączyć rodzinne zdjęcie? Zrymować częstochowski wierszyk z gatunku 'niech Mikołaj Maryli nieba przychyli, a dla Zbyszka ślepa kiszka'? Życzyć zdrowia? Narysować serce? Uśmiechniętą gębę? Treść kartek będą im odczytywać opiekunowie. Język symboli pozostaje uniwersalny.

Co z tego dla nadawcy?

Wiara, że ta nieopisana radość, którą wywoła swoją kartką wróci do niego zwielokrotniona.

Trwałe miejsce w wieczornych pacierzach mieszkańców.

Moja/nasza/ich wdzięczność.

Raczej niewiele.

Czy można?

Czy można wysłać prezent? - pewnie.

[Co wysłać? Drobiazg. Słodycze, kawki (starsze dziewczęta lubią celebrować wspólne pijanie kaw, herbat i płynnych czekolad), coś do przyozdobienia pokoju (ramkę do zdjęcia, poduszeczkę, kolorowy kocyk, obrazek), kosmetyk, przybory do włosów (gumki, wstążki, koraliki), materiały do rękodzieła (kanwy do haftu krzyżykowego z nadrukiem, malowanki, kredki, długopisy, flamastry), ciepłe skarpety, kapcie, zimową czapkę, kolorowe rajstopy, nauszniki, krawat, podkoszulkę... Dla ułatwienia w rogach nalepek z adresami widnieje wiek adresata. Na życzenie mogę podpowiedzieć, dowiedzieć się, co lubią poszczególni mieszkańcy. Bo, dla przykładu, Jadzia - konie (‘takie żywe’), Halina - banany, Marcin jest samozwańczym didżejem i jednoosobowym boysbandem, Wiktoria to  jeszcze maleńtas, zachwyci się zabawką...]

Czy można się martwić,  że wysyła się tylko do jednej osoby? Że może nie wszyscy dostaną, a inni będą zazdrościć? Liczymy, że odzew będzie tak entuzjastyczny, że życzenia dotrą do każdego. Dlatego i prośba, aby innych gorąco namawiać do słania. Żeby tych, co tak bardzo czekają, nie zawieść.

Czy można dołączyć swój adres? Można! Dziewczyny z Dwójki bardzo lubią rękami opiekunów odpisywać na listy.

Czy można powyższe kopiować, linkować, przesyłać dalej? Trzeba :-)

Z serca.

Dzięki.

Dom Pomocy Społecznej dla Dzieci w Niegowie
Rodzinka...
dla...
Wierzbowa 4
07-230 ZABRODZIE

RODZINKA II
Sylwia (31)
Agnieszka (19)
Marta (17)
Ania S. (24)
Urszula (44)
Ewelina (18)
Jadwiga (51)
Gosia (35)
Grażyna (42)
Maryla (42)
Joanna P. (17)
Halinka (29)
Barbara T. (58)
Gabriela (58)
Ania P. (24)

RODZINKA IV
Bożena (56)
Barbara M. (54)
Joanna P. (42)
Anna Sz. (31)

RODZINKA V
Karolina (12)
Malwina (26)
Agata (28)
Ilona (22)
Teresa W. (60)
Wiktoria (9)
Mateusz (18)

RODZINKA I
Janusz (51)

RODZINKA III
Sylwester (39)
Paweł (30)
Przemysław (18)
Tomasz K. (36)
Wojciech (54)

RODZINKA VI
Jan B. (50)
Tomasz Cz. (39)
Adam D. (38)
Marcin (30)
Andrzej K. (60)
Zbigniew K. (63)
Stanisław K. (56)
Tadeusz K. (59)
Krystian (18)
Andrzej M. (42)
Zbigniew Sz. (48)
Michał (61)
Andrzej P. (46)
Stanisław W. (44)
Rafał S. (32)
Przemysław W. (27)

RODZINKA VII
Adam T. (51)
Jan Ś. (53)
Piotr D. (46)

W detalu

RODZINKA II
Starsze panny lubią farbować siwe włosy, pijać razem herbatki i kawki pogryzając wafelki lub inne słodycze. Młodsze panny lubią to, co nastolatki.  Wszystkie lubią dekorować swoje pokoje...

Gabrysia – ‘starsza pani’ ucieszy ją kosmetyk, bardzo troskliwie opiekuje się małą Martą, zawsze spacerują sobie we dwie. Marta – słabo widzi i słabo słyszy, więc prezent powinien oddziaływać na zmysły,
Maryla ‘ta, która rok temu łapała się za głowę’ – haftuje krzyżykami, składa bardziej skomplikowane puzzle (do 500 kawałków), lubi albumy na zdjęcia, ucieszy ją kosmetyk, korale,
Jadwiga – konie (‘żywe’), marynarze i piraci, haftuje i maluje (konie, piratów i marynarzy), z nabożnym szacunkiem traktuje to, co dostaje w prezencie,
Gosia – rodzinkowa modelka i elegantka,  od włosów, przez garderobę, po paznokietki we wzorek i kolorek, zawsze ma pod ręką notesik, by goście wpisali weń swoje adresy,
Urszula  - jest niewidoma, nie chodzi, to jej nie przeszkadza ‘uczyć się’ kartek dotykiem, wystarczy jej opowiedzieć, co jest na karce, a rozpozna ją bezbłędnie wśród innych,  jest skarbnicą wierszyków, uwielbia uczyć się ich na pamięć, na bank i na wieki zapamięta imiona i nazwiska nadawców kartek,
Ewelina  - w tym roku skończyła osiemnaście lat,  nie chodzi, ale na wózku przemieszcza się jak błyskawica, największa gadułka w rodzince, przepada za muzyką (zasłuchała w tym roku na amen już jedną empetrójkę, teraz zasłuchuje drugą), lubi ciastolinę i kolorowanki,
Ania S. – brunetka,  radosny duży skrzacik na wózku, lubi to co ‘dziewczyńskie’,
Ania P. – blondynka, o pięknych niebieskich oczach, podpatrzyłam, że bardzo lubi się przytulać i głaskać – coś do przytulania i głaskania?,
Halinka – gdy pytać Halinkę, co chciałaby dostać od Mikołaja, albo na urodziny, zawsze odpowiada ‘nie wiem’ i wzrusza przy tym jednym zdrowym ramionkiem, gdy pytać dalej – zarzuca łapkę na szyję pytającego i zgniata ją w uściskach. Ucieszy ją wszystko. Uwielbia banany i wszystko, co bananowe (łatwo ją rozpoznać na zdjęciu), zawsze ogląda dobranocki, więc zna się na bohaterach (stąd i kot Garfield), no i lubi siadać na kolanach, co z roku na rok wychodzi nam gorzej, ale jeszcze  dajemy radę...  Nie da się ukryć, Halina-Balbina jest moją ulubienicą.
Basia – ‘starsza pani’ w rozmiarze L, od Mikołaja bardzo chciała dostać parasolkę, ucieszy ją mydełko,  pachnidło, czy inny kosmetyk, bluzka, sweterek w rozmiarze L?
Grażynka – chodzący uśmiech i chichocik, i Grażynkę ucieszy jakieś pachnidło lub inny kosmetyk,
Agnieszka  - dziewczynka, którą dom w Niegowie postawił na nogi, gdy tam trafiła – nie chodziła, po bardzo intensywnej rehabilitacji Agnieszka powstała z wózka i pięknie dziś chodzi, Aga to nastolatka – lubi muzykę, kolorowanki, wylepianki, to co ‘dziewczyńskie’,
Sylwia – panna, którą uraduje coś do przytulenia, pogłaskania,
Joasia – nie wiadomo, ile obecnie  rozumie, jeszcze w podstawówce była zdrową dziewczynką, która nagle zapadła na chorobę, która powoli odbiera jej kontakt ze światem,  Asia już nie mówi, nie chodzi, ma trudności z jedzeniem, prezent dla niej powinien stymulować zmysły: węch, dotyk, etc.

RODZINKA I
Janusz  -  to elegant z muchą przy koszuli (może mucha do kolekcji?), bardzo lubi muzykę i taniec,

RODZINKA V
Agata i Malwina  - nie są siostrami, ale wszyscy traktują je jak bliżniaczki, stąd często ubierają się jednakowo (łatwo je dzięki temu rozpoznać na zdjęciach na stronie domu), lubią pływać, brać udział w imprezach sportowych, kolorować i lepić. Ucieszy je ‘dziewczyńska’ biżuteria, np. bransoletki na gumce, koraliki, albo gatki w rozmiarze L lub skarpetki 33-35,
Wiktoria – maleńtas (146-152 cm), nie chodzi, dla niej lalki, misie i zabawki, dziecięca biżuteria, książka o grubych kartkach,

Karolina – bywa zazdrosna o Wiktorię :-), więc patrz wyżej, lubi grające zabawki,
Tereska – dobry duszek rodzinki, od lat opiekuje się, pomaga i troszczy o maluchy, ‘starsza pani’, szczuplasek, zawsze za wszystko wdzięczna i ze wszystkiego zadowolona, może pachnidło? inny kosmetyk?

RODZINKA III
Wojtek – od lat dzielny opiekun maluchów w tej rodzince, chudek i sucharek, zawsze ogolony na gładko, może jakiś męski kosmetyk?
Paweł  - ucieszy go już sama kartka, dla Pawła puzzle o dużych kawałkach, albo książka z obrazkami,

RODZINKA IV
Ania Sz. - panna nad pannami, lubi kosmetyki różnego rodzaju, nawet tusz do rzęs i cienie do powiek...
Asia P.  – dama sporych rozmiarów (XL?), ucieszy się jakimś babskim drobiazgiem,

RODZINKA VI
To rodzinka, w której jest wielu dżentelmenów w krawatach i muchach, co to i panie przepuszczą w drzwiach, i w rękę pocałują. Zawsze ogoleni, wypachnieni, w odprasowanych koszulach.
Marcin – znany jako szalony Marcin :-), ma gadane, i śpiewane, buzia mu się nie zamyka, jeśli nie mówi to znaczy, że śpiewa, a jak śpiewa to pieśni biesiadne, improwizuje koncerty od ręki, sam robi sobie konferansjerkę, sam układa teksty, sam gra na wyimaginowanych instrumentach, gdyby tak ktoś podarował mu mikrofon...  Marcin lubi też sport i ma tysiąc pomysłów na sekundę.
Zbyszek, Tadeusz i Stanisław  – to bracia dżentelmeni w krawatach, witają gości, oprowadzają po domu i cmokają damy w ręce. Ucieszy ich wszystko, co doda im tego dżentelmeństwa oraz muzyka biesiadna,
Zbyszek Sz. – prawa ręka dyrekcji, dozoruje, nadzoruje, pilnuje, pomaga w gospodarstwie, interesują go różne techniczne gadżety od latarki po kosiarkę :-), ma swój własny magnetofon, a w nim pieśni biesiadne.
Krystian - ma 158 wzrostu, ale jest taki troszkę grubiutki, wiec nosi rozmiar M; lubi układać puzzle, oglądać książki z obrazkami i filmy dla dzieci.
Michał - Świnki! Prosięta. Michał tak je kocha, że odmówił partycypowania w życiu wiecznym, jeśli po tamtej stronie nie będzie chlewika z inwentarzem.


RODZINKA VII
Adam T. – miłośnik samolotów i samochodów, puzzli i książek o samolotach i samochodach,
Jan – dostał zielone światło na zgromadzenie świątecznego arsenału – karabin, pistolet, strzelba (byle atrapy :-)
Piotr – niskiego wzrostu (158 cm), postury chłopczyka, elegancik i pedancik, krawat?